Eerste hulp bij serieuze social media twijfels

Voor de communicatieadviseur die echt even wat liefde kan gebruiken

Een negatieve reactie onder een van je berichten voelt als dat weeïge gevoel in je buik wanneer je te veel chocoladekruidnoten hebt gegeten. Onvermijdelijk, maar leuk is anders.

Je deed het zo goed vandaag. Je háálde die deadline. Je zat die vergadering uit. Tussendoor, letterlijk met je lunch in je hand, postte je nog iets op social media. Omdat niemand anders het doet.

En dan zit je daar. In de trein naar huis. Uitgeput. Je checkt nog even hoe die post het doet en daar staat het, zwart op wit: een zure reactie.

"Dit klopt helemaal niet." 

"Waarom post je dit soort onzin?" 

"Hebben jullie echt niets beters te doen?"

Opeens voelt social media als een chocoladekruidnoot te veel. Je wilt het niet meer. Nooit meer.

Maar wacht even. Adem.

Ik heb dit al honderd keer meegemaakt en ik beloof je: het komt goed. Je hebt gewoon even wat liefde nodig. Misschien helpen deze vijf stappen.

Stap 1: Jij hebt gepost. En dat is al genoeg.

Laten we even stilstaan bij wat je vandaag hebt gedaan.

Je hebt een post gemaakt tussen alle chaos door. Terwijl je collega's op vakantie waren, terwijl je manager vroeg of je "nog even iets kon regelen", terwijl Canva weer eens het wachtwoord niet herkende en er géén beeld was meegeleverd bij die update over dat ding waar niemand om vroeg.

Tóch heb je het gedaan. Niet perfect, misschien zelfs niet goed. Maar je hebt het gedaan.

Dat is meer dan de meeste mensen doen. De helft van je collega's vindt social media niet hun ding. Jouw manager zegt dat het wel belangrijk is, maar doet het vervolgens zelf nooit. Die ene collega die altijd roept dat "we echt wat vaker moeten posten"? Die heeft zelf nog nooit iets gedeeld.

Dus ja, jij hebt gepost. Daar mag je trots op zijn.

Stap 2: Die reactie? Die gaat niet over jou.

Laten we eerlijk zijn: die negatieve reactie voelt persoonlijk. Alsof iemand naar je werk heeft gekeken en heeft gezegd: "Dit deugt niet." Maar het gaat niet over jou.

Het gaat over iemand die een rotdag heeft. Over iemand die niet begrepen heeft wat je bedoelde. Over iemand die gewoon altijd ergens over zeurt. Of het gaat over iemand die een punt heeft, maar het op een vervelende manier brengt.

Dat laatste kan pijn doen. Maar het betekent niet dat jij het verkeerd hebt gedaan. Het betekent dat communicatie soms rommelig is, dat niet iedereen hetzelfde begrijpt, dat je niet iedereen kunt bereiken. Dat is oké.

Je bent geen perfecte post-machine. Je bent ook maar een mens, en soms gaat het mis. Dat hoort erbij.

Stap 3: Leren, niet lijden.

Oké, dus die post was niet perfect. Misschien klopte de haak niet helemaal. Misschien was je boodschap onduidelijk. Of misschien had je net iets te stellig geschreven over dat gevoelige onderwerp.

Dan leer je hier toch gewoon van.

Vraag jezelf af: wat wilde ik zeggen? Wat begreep mijn doelgroep? En waar zat het verschil? Dan weet je wat je de volgende keer anders kunt doen.

Misschien voeg je meer context toe. Misschien kies je andere woorden. Misschien post je het niet op een vrijdagmiddag als iedereen chagrijnig is.

De kunst is niet om nooit een fout te maken. De kunst is om elke keer een klein beetje beter te worden. Dat doe je al, stap voor stap. Met elk bericht dat je online zet.

Stap 4: De rest van social media draait gewoon door.

Wat je misschien niet doorhebt als je in dat zwarte gat van zelfkritiek zit: niemand let zo goed op als jij denkt.

Jij staart naar die ene negatieve reactie. Maar ondertussen scrollen 99% van de mensen gewoon verder, heeft je collega het niet eens gezien, en heeft je doelgroep allang iets anders te doen. Over een week weet niemand het meer. Behalve jij, omdat jij het jezelf blijft verwijten.

Dus stop daarmee.

Social media is geen permanente marker. Het is een krijtstreep op de stoep. Het regent, het vervaagt en morgen teken je gewoon opnieuw.

Stap 5: Jij bent de reden dat het werkt.

Weet je wat het verschil is tussen jouw organisatie en al die anderen die "geen tijd hebben voor social media"?

Jij.

Jij maakt er tijd voor, jij bedenkt iets, jij zet het online. Ook als het moeilijk is. Ook als je twijfelt. Ook als niemand het waardeert. Jij bent de reden dat jullie überhaupt zichtbaar zijn. Dat mensen jullie kennen. Dat er af en toe een reactie komt, zelfs al is die niet altijd leuk.

Zonder jou zou er niks zijn. Dus ja, die post was misschien niet perfect. Maar jij bent er wél.

Tot slot: Je mag even stoppen. Maar niet opgeven.

Ik snap het als je nu die handdoek in de ring wilt gooien. Als je denkt: "Dit is het. Ik stop ermee. Social media kan me gestolen worden." Dat mag. Echt waar.

Neem een week pauze. Laat het even liggen. Eet die chocoladekruidnoten op en voel je rot. Dat hoort erbij. Maar geef niet op. Want elke keer dat je weer post, word je een beetje beter. Elke keer dat je een reactie krijgt, positief of negatief, leer je iets. Elke keer dat je doorgaat, bewijs je dat je niet opgeeft.

Dat is precies wat social media nodig heeft. Geen perfectie. Gewoon mensen zoals jij, die elke dag weer proberen.

Dus hup. Adem. En morgen probeer je het weer.

Zie je het echt helemaal niet meer zitten?

Heb je meer nodig dan alleen deze peptalk om weer helemaal in je social media superkracht te geloven?

Dan is deze masterclass misschien iets voor je, waarin we even helemaal teruggaan naar de basis van social media. Zodat het niet langer voelt als een verplichting, maar als iets dat je kunt.

Meer weten? Check hier: https://www.decontentkliniek.com/social-media-masterclass-terug-naar-de-basis/

Je bent goed bezig. Echt waar. ❤️